ဖိုးလံုး . ေမြွးေမြွး နဲ့ သင္းသင္း တို့ဟာ အရမး္ခ်စ္ၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြေပါ့ ... ဖိုးလံုးဟာ အစအေနာက္ အရမ္းသန္တယ္...
လူတဘက္သားကို မခံခ်င္ေအာင္ မနာ နာေအာင္ ေျပာတတ္တယ္ ... သူ့ရဲ့ဒဏ္ကို ေမြွးေမြွး နဲ့ သင္းသင္း တို့က အမ်ားဆံုးခံရတာေပါ့ ... သူငယ္ခ်င္းေတြလဲ ျဖစ္ျပန္ .. တဘက္သားကို ကူညီတတ္တဲ့ အက်င့္ေလးေၾကာင့္ သာ သည္းခံႏိုင္တာ ... အျမဲတမ္း သူမ်ားမခံခ်င္ေအာင္ေျပာတဲ့ ဖိုးလံုး တစ္ေယာက္ကေတာ့ သူလုပ္ခ်င္တာလုပ္ျပီး သူမ်ားမခံခ်ိမခံသာ
ျဖစ္ေလ သူ့လုပ္ေဆာင္ခ်က္ ေအာင္ျမင္တယ္လို့ ထင္ေနတတ္တယ္ ...
တစ္ေန့ေတာ့ သင္းသင္း နဲ့ ေမြွးေမြွး တို့ တိုင္ပင္လိုက္ၾကတယ္ ... ဖိုးလံုး ေျပာလာဆိုလာ၇င္ ဂရုမစိုက္ဖို့ေပါ့ ...
ဒီလိုနဲ့ ထံုးစံအတိုင္း ဖိုးလံုး စလာတဲ့ အခါမွာေတာ့ ဥေပကၡာတရား လက္ကိုင္ထားလို့ ႏွစ္ေယာက္သား ဂရုမစိုက္ မသိေယာင္ေဆာင္လိုက္ၾကတယ္ ... သူ စတာေနာက္တာေတြကို ဂရုမစိုက္ေတာ့ ဖိုးလံုးတစ္ေယာက္ ေဒါသျဖစ္ရေတာ့တာေပါ့...
ေဒါသျဖစ္ျပီး ေျပာလိုက္တဲ့ ဖိုးလံုးစကားကိုလဲ နားေထာင္ၾကည့္ပါဦး ေဘာ္ဒါတို့ေရ ” မင္းတို့ ႏွစ္ေယာက္ကလဲ မခံခ်င္တဲ့စိတ္ကို မရွိဘူး ” သူေျပာတဲ့ေလသံက မခံခ်င္စိတ္မရွိ ... ဆန့္က်င္ဘက္ ..............စိတ္ပဲရွိတယ္
ထို စကားကို ၾကားလိုက္ရတဲ့ သင္းသင္း နဲ့ ေမြွးေမြွး တို့ကေတာ့ ငါေနာ္ .............
0 件のコメント:
コメントを投稿